Het blijven wat wonderlijke clubs: de waterschappen. Niet al te modern. Bovenal log. En vooral ambtelijk.
Daar waar enig ongemak in de natte sfeer zich toch al dagen aankondigde, kwamen de noordelijke waterschappen vandaag maar moeilijk op gang. Zeker in de ochtenduren waren Noorderzijlvest en Hunze en Aa's nagenoeg hermetisch afgesloten voor de buitenwereld.
Neem bewoners van de Oldezijl in Nieuweschans, die het water vlak voor hun deur langs de Westerwolde Aa wel heel snel zagen stijgen. Wat ze ook probeerden; het contact met het waterschap kwam maar niet tot stand. Opgegeven reden (bij voortduring): "ze zitten allemaal in vergadering."
En reken maar niet dat er in al die uren ook maar iemand in staat was om - ook al was het maar even - naar de noodkreet uit die natte buitenwereld te luisteren. Ja, ja, vergaderen kunnen ze wel op de waterschapshuizen.
En zo ging het nog wel even door vandaag. Pas toen er flink in de Radio Noord-microfoon werd geblazen, kwam er in Nieuweschans actie. En dat was nodig ook. Benieuwd of die vlotheid ook tentoongespreid was zonder die mediadruk. Vrees van niet.
Maar ook dat ging niet zomaar. Wonderlijk hoeveel tijd er verloren ging met al die talloze pogingen om woordvoerders van de noordelijke waterschappen aan de draad te krijgen. Dan hebben we het helemaal nog niet over het uit eigen beweging geven van adequate informatie.
Communicatiedeskundigen hebben ze genoeg in dienst. Complete afdelingen. Maar als er wat aan de knikker is, zijn ze niet erg pro-actief. Dom: treed naar buiten, neem initiatief. Dat is toch les 1 voor iedere communicatiespecialist. Zeker in tijden van nood.
Pas in de middag werd het allemaal wel beter. Met name toen ook de wakker geschudde landelijke pers naar soppig Noord-Nederland afzakte. Voor wat landelijke airplay willen dijkgraven en aanverwante artikelen nog wel even uit hun waterschapspaleizen komen.
Hoewel: ondertussen vergat de hoogste baas van Noorderzijlvest doodleuk de inwoners van zijn eigen gebied via de snelste weg - de regionale radio - op de hoogte te brengen van de laatste waterstanden.
En nou maar hopen dat het allemaal niet nog erger wordt met dat wassende water. Zou dan die logheid spoorslag verdwenen zijn en de waterschappen plots veranderd zijn in uiterst efficiënte organsaties? Met bijbehorende open blik naar buiten?
Denk het niet, maar laat me graag verrassen.